Drago Mitrović iz srebreničkog sela Podravanje, koji je preživio ustaško klanje u Drugom svjetskom ratu, nakon čega je ostao nijem i sa traumama, ponovo je 1992. godine uhvaćen kada su ga zaklali potomci onih čijim kamama je izmakao 1941. godine, priča za Srnu profesor Miloš Mitrović i ističe da je slučaj njegovog strica jedinstven.
Mitrović, rodom iz ovog sela, svjedoči da su mu 24. septembra 1992. godine u Podravanju ubijeni majka Ruža, koja je imala 65 godina, i stric Mihajlo, čije je tijelo kasnije pronađen bez glave.
“Ovo je jedinstven slučaj da jedan čovjek doživi dva klanja u dva rata za 67 godina života od istih neprijatelja”, navodi Mitrović.
On ističe da su Srbi koji su se skriveni zatekli blizu mjesta gdje mu je ubijen stric čuli da je koljač rekao “preživio si ćeteres prvu, a sada sigurno nećeš” i odsjekao glavu Dragi, što znači da ga je poznavao.
“Niko nije odgovarao za prvo klanje ovog čovjeka i zato se i ponovilo. Zločinci su smatrali da to smiju da rade jer ponovo neće biti kažnjeni, što se, nažalost, obistinilo. Za ubistvo 60 Srba iz Podravanja u posljednjem ratu, od kojih je 32 ubijeno 24. septembra 1992. godine, niko nije odgovarao, pa ni za drugo klanje mog strica Drage”, kaže Miloš Mitrović.
Ni rezolucija o Srebrenici, čiji je sponzor NJemačka i koja je predložena Generalnoj skupštini UN, nigdje ne pominje ovaj i bezbroj drugih slučajeva ubistava Srba i uništavanja njihove imovine niti osuđuje dželate koji su to činili.
To pokazuje kakve su namjere autora rezolucije, koji svoju genocidnu prošlost žele da prebace na Srbe, misleći da će time njihova odgovornost biti zaboravljena.
Genocid nad srpskim narodom u srednjem Podrinju u 20. vijeku, koji su počinile njemačke snage u dva svjetska rata, ustaše ili njihovo “cvijeće” – muslimani, ne pominje se u rezoluciji o Srebrenici jer Nijemci još žale svoje pretke koji su ginuli kao okupatori na ovom prostoru, smatraju članovi porodica ubijenih i preživjeli mještani srebreničkog sela Podravanje.
“To se od Nijemaca nije moglo ni očekivati jer još ne mogu da prebole poraze u tim ratovima”, smatraju članovi porodica ubijenih i preživjeli mještani srebreničkog sela Podravanje.
Iluzorno je očekivati od potomaka da se odreknu svojih predaka, tradicije, kulture i istorije, koja govori da su u oba svjetska rata, uz velike gubitke, pretrpjeli poraze na Balkanu, a posebno na Drini.
Stotine hiljada srpskih civilnih žrtava u ratovima u 20. vijeku ne pominje se u toj sramnoj rezoluciji predloženoj na razmatranje Generalnoj skupštini UN.
